- AURUM Coronarium
- AURUM Coronariumhinc ortum. Victorum praemium antiquissimis temporibus laurus fuit, in cuius locum postea corona ex auro successit Festus Pomp. l. 18. Triumphales coronae sunt, quae Imperatori victori aureae praeferuntur, quae olim propter paupertatem laureae fuerunt. Neque vero una aut altera solum praeferri solebat, sed et poene infinitae, pro opulentia devictae provinciae. Unde in triumpho Aemylii Regilli, quinquaginta coronas aureas translatas fuisse, docet Livius Dec. 4. l. 7. imo triumphante L. Manliô Alcidinô centumviginti quatuor, Idem eiusdem Dec. l. 10. Tandem, pro coronis certa pecuniae summa iis depensa est, Aurum coronarium hinc dicta: Servius ad Aen. l. 8. v. 721. Aurum, inquit, coronarium dicit, quod triumphantibus hodieque a victis gentibus datur: Imperatores autem hoc imponebant, propter concessam vitam; Ideo ergo dicit dona, si hoc non esset, spolia diceret. Meminit eiusdem Auri Tacitus Annal. l. 15. c. 45. Inque praedam etiam Dii cesêre, spoliatis in urbe templis, egestôque aurô, quod triumphis, quod votis, omnis Populi Rom. aetas prospere, aut in metu sacraverat. Postea autem non in victoriis tantum, aut superatis hostibus auri huius conferendi consuetudo invaluit, sed in quacumque pompa, aut magnificentia: Hinc apud Ael. Spartian. c. 4. Antoninus Pius Aurum coronarum, quod adoptionis suae causâ oblatum fuerat, Italicis totum, Provincialibus medium, reddidisle legitur. Apud Suetonium Nero c. 32. revocavit et praemia coronarum, quae unquam sibi in certaminibus civitates detulissent. Contra veterem morem, cum lex et decerni et accipi illud vetaret, nisi decretô triumphô, Cicer. orat. in Pisonem etc. Vide Thom. Dempster. in Rosini Antiqq. Rom. l. 10. paralipom. ad c. 29. Lipsium de Magnitud. Rom. l. 2. c. 5. etc. De eodem Auro, sic Car. du Fresne: Aurum Coronarium Imperatoribus ultro conferebatur in auro, vel in coronis aureis, aliisque signis ob partas victorias, aut laetitiam aliquam a Senatoribus aliisque Magistratibus: interdum necessitate postulante indicebatur. A Satrapis etiam pro devotione, quamImperio debebant, sollenniter offerebatur. Dio vocat, τὸ χρυσίον τὸ τοῖς ςτεφάνοις προσῆκον, aurum coronis conveniens: Incertus Scriptor apud Suidam ςτεφανικὸν τέλεσμα, coronarium vectigal. Strabo φιλικῶν λειτουργιῶν appellatione id complexus est, l. 8. Remisit illud Italiae, in provinciis, minuit Adrianus Caesar apud Lamprid. c. 32. Vide et quae de Pio dicta, et praeterea Monimentum Ancyranum Augusti cum Notis Casauboni et titi. Cod. Theodos. de Auro Coronar. atque ibi Iac. Gothofredum, ut et Vales. ad Ammianum l. 25. p. 301.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.